روز چهاردهم:
امتحانات الهی
خطایم بپذیر ومرا هدف تیرهای وآفتهای عالم قرارر مده به حق عزت
وجلالت اب عزت بخش اهل اسلام .
گاهی انسان در غم و اندوه و بلا بسر میبرد و زمانی در رفاه
و آسایش و هیچ کس را پیدا نمیکنیم که در تمام دوران عمرش همواره مبتلا
و یا همیشه در خوشی و راحتی باشد.
اما هیچ یک از بلا یا خوشی نشانه بدی یا خوبی صاحب آن نیست.
واقف شد و اغلب افراد قبل از آزمایش خود را از موفقترین افراد میدانند.
پس وجود بلاها برای شناخت درجات انسانی افراد ضروری است.
گاهی فردی اند و زمانی جمعی و گروهی.
تصویر تقسیم مذکور چنین است:
الف: کیفری: مثل از پا در آمدن نمرود توسط پشه
چون ناز پرورده تنعم نبرد راه به جایی.
ه خوان ملوک نگردد، آدمی هم خام است و جز به آتش مصائب و
بلیات پخته نشود و تا پخته نشود شایسته بساط ملک الملوک جل جلاله نشود.
زمینه های وقوع آن را ازبین برد. و این جاست که میگوئیم:
خدایا گناهانی که سبب رسیدن بلا می شود را ببخش»
